Ik heb eens opgepast bij een katje dat al vanaf jonge leeftijd door mijn klanten was grootgebracht. En geloof me, dat voelde ik. Elke keer dat ik eten bracht of de kattenbak verschoonde, ging ik naar binnen met rubberlaarzen en handschoenen. 

Wij hebben onze lieve Jeppe nu ruime een maand en hij is zo ontzettend leuk! We zijn heel blij met hem, op één puntje na. Hij krabt aan de bank.

Een maand geleden hebben wij weer een huisgenootje in de vorm van een Ragdoll kater in huis gehaald. Deze lieverd was zo van slag dat hij 4 dagen onder de bank heeft geleefd (en ’s nachts zijn eten opat) Ik vond dit superzielig voor hem omdat we zagen dat hij veel stress had. 

In mijn huis is de Kattenkamer normaal gesproken een oase van rust, waar mijn logeetjes spelen, slapen en elkaar wassen. Maar sinds kort heb ik een katje dat heel ander gedrag vertoont. Ze beweegt zich langzaam, bijna sluipend, met een dikke staart die strak over haar rug ligt.

Ik pas deze weken op het katje van een klant. Normaal gesproken een leuke taak. Eten geven, kattenbak schoonmaken en klaar om te kroelen. Maar toen ik haar voor het eerst aaide, merkte ik meteen dat er iets niet helemaal klopte.

Je zit op de bank, je kat staart gefocust naar een vogel buiten. Plots draait zij zich om en begint uitgebreid haar staart te likken en loopt weg alsof die vogel nooit bestaan heeft. Wat is hier aan de hand?